Stichting EHS heeft contact gehad met de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) over elektrogevoeligheid en de toegankelijkheid van de maatschappij voor mensen met EHS. Onderstaande informatie is samengesteld om gemeenten te informeren.
Stichting EHS wil de gemeenten hierbij informeren over de rechten van mensen met EHS (Elektro Hyper Sensitiviteit) in het kader van het VN-verdrag Handicap. Gemeenten zijn verantwoordelijk om te zorgen voor toegankelijkheid en inclusie voor mensen met een handicap, en dus ook voor mensen met EHS. Deze groep mensen met een beperking is bij veel gemeenten en beleidsmakers echter (nog) buiten beeld.
Waarom hebben mensen met EHS recht op toegankelijkheid en inclusie?
Elektrogevoeligen hebben een beperking in de zin van het VN-verdrag Handicap. Dit betekent dat zij net als ieder ander recht hebben volwaardig mee te doen aan de samenleving. Zowel koepelorganisatie Ieder(in) als het College voor de Rechten van de Mens als het ministerie van VWS – coördinerend ministerie wat betreft het VN-verdrag Handicap – hebben bevestigd dat mensen met EHS onder de reikwijdte van het VN-verdrag Handicap en de gelijkebehandelingswetgeving vallen. Zij kunnen zich hier dan ook op beroepen.
Wat is EHS of elektrogevoeligheid?
Elektrohypersenstiviteit (EHS) – ook elektrogevoeligheid genoemd – is een aandoening waarbij mensen gezondheidsklachten krijgen door blootstelling aan elektromagnetische velden (EMV). Het gaat dan om draadloze apparatuur zoals mobiele telefoons, wifi, bluetooth en zendmasten en/of om elektrische en magnetische velden van elektrische apparaten en installaties.
EHS-klachten zijn onder meer: hoofdpijn, druk op het hoofd en oren, concentratieproblemen, duizeligheid, tinnitus, oorpijn, slaapproblemen, hartkloppingen, huiduitslag, depressie, gebrek aan energie, vermoeidheid en andere griepachtige symptomen. En dat soms dagenlang na blootstelling aan EMV.
Wat zijn de gevolgen van EHS voor toegankelijkheid en inclusie?
Om hun klachten te beperken moeten mensen met EHS blootstelling aan de straling van draadloze apparatuur zoveel mogelijk vermijden. Dit door het uitschakelen of afschermen van de EMV-bron of het meer afstand houden van de bron. Door hun handicap kunnen ze niet net als ieder ander meedoen in de (steeds verder digitaliserende) maatschappij. Te denken valt bijvoorbeeld aan de toegankelijkheid van openbare voorzieningen, openbaar vervoer, publieke bijeenkomsten en werkplekken. De samenleving is voor mensen met EHS daarmee niet inclusief.
Waarom is het belangrijk dat gemeenten hiervan op de hoogte zijn?
Mensen met EHS moeten net als ieder ander kunnen meedoen en deelnemen aan het sociale en maatschappelijke leven. Gemeenten spelen een belangrijke rol bij het realiseren van een inclusieve samenleving en de implementatie van het VN-verdrag Handicap. Zij moeten passende maatregelen nemen zodat personen met een beperking zo zelfstandig en onafhankelijk mogelijk kunnen leven. Gemeenten moeten in hun beleid dus ook rekening houden met elektrogevoeligen.
Wat betekent dit voor het beleid van gemeenten?
Omdat elektrogevoeligen onder het VN-verdrag Handicap en de gelijkebehandelingswetgeving vallen zullen gemeenten hier rekening mee moeten houden in hun inclusiviteitsbeleid. Veel beslissingen over de hoeveelheid EMV in de openbare ruimte, die van invloed zijn op de mobiliteit van mensen met EHS, worden op gemeenteniveau genomen. Als concrete voorbeelden wijzen we bijvoorbeeld op de gevolgen voor mensen met EHS van stadswifi en wifi in openbare gebouwen als gemeentehuizen en bibliotheken. Gemeenten moeten zich er van bewust zijn dat ze niet zomaar nieuwe stappen mogen zetten die de positie van elektrogevoeligen verslechteren. Gemeenten kunnen (geleidelijk) aparte stralingsarme zones in openbare gebouwen realiseren. Ook zijn gemeenten verantwoordelijk voor ondersteuning aan mensen die niet zelfredzaam zijn vanwege hun handicap vanuit de wet Wmo, die ook in lijn moet zijn met het VN-verdrag Handicap. Dit geldt dus ook voor mensen met EHS.
Wat is de betrokkenheid van Stichting EHS hierbij?
Stichting EHS vertegenwoordigt de belangen van elektrogevoeligen. Naar schatting is dit ongeveer 3% van de bevolking. Stichting EHS komt op voor deze veelal onbekende groep die steeds verder buiten de maatschappij komt te staan. Om bewustwording bij de VNG en gemeenten te vergroten is Stichting EHS in contact getreden met de VNG (project ‘’Iedereen doet mee’’). Dit met het doel de VNG en de gemeenten te informeren over de rechten van mensen met EHS in het kader van het VN-verdrag Handicap.
Waar is meer informatie te vinden?
Op de website van Stichting EHS (stichtingehs.nl/) is meer achtergrondinformatie te vinden. In het bijzonder verwijzen we naar een document met uitgebreide informatie over EHS als handicap (https://stichtingehs.nl/wp-content/uploads/EHS-als-handicap-achtergrondinfo.pdf). In dit document wordt onder meer ingegaan op de juridische achtergronden van het recht op inclusie en toegankelijkheid voor mensen met EHS.
Voor eventuele vragen kunt u terecht bij info@stichtingehs.nl onder vermelding van EHS als handicap.
Stichting EHS
maart 2025