Te veel zout is niet goed voor je, te weinig ook niet. Te veel vet, dat is een probleem. Te veel suiker, we weten waar dat toe leidt. Te weinig beweging, nog zoiets. Te weinig contacten leidt tot eenzaamheid. Fijnstof, daar is een hoop gedoe over. Geluidsoverlast, dat kan je niet maken. En zo is daar zoveel waarvan we weten dat het niet goed voor ons is. Maar hoe zit het met straling?
Wel, te veel straling is ook niet goed voor ons. Straling van elektromagnetische velden leidt tot elektrostress. En te veel daarvan schaadt je gezondheid. Niet iedereen weet dat. En anderen zijn door schade en schande wijs geworden.
Het is de overheid die ons waar mogelijk beschermt door regels te stellen. Dat geldt voor de kwaliteit van water, lucht, geluid, voedsel, en ga zo maar door. Voor elektromagnetische velden houdt onze overheid zich tot nu toe vast aan de ontoereikende norm voor beperking van opwarming van lichaamsweefsel door straling. Van de biologische effecten door deze straling heeft ze helaas nog niet zoveel kaas gegeten. Voor de overheid is het nodig dat klip en klaar bewezen is dat ook die biologische effecten de gezondheid kunnen schaden. Zolang dat niet zo is, richt de overheid zich hier vooral op de belangenbehartiging van de betrokken industrie en de elektriciteits- en communicatiebehoefte van de moderne burger.
En ondertussen zijn er toch steeds meer onderzoeken die laten zien dat die straling wel degelijk te veel elektrostress kan veroorzaken. Zo ook het aangekondigde resultaat van het onderzoek van het National Toxicology Program. In dit Amerikaanse NTP-onderzoek wordt een verhoogd voorkomen van kanker bij knaagdieren in hart en hersenen door blootstelling aan radiofrequente velden aangetoond. De gevonden resultaten worden met name van belang genoemd omdat het om dezelfde soorten cellen gaat als die in epidemiologische studies aangetroffen worden bij tumoren bij mobielgebruikers. (AAPs press release on the NTP Study Results, zie http://bit.ly/2zQoSA2)
Hoelang het duurt voor dit signaal tot de overheid doordringt, is maar afwachten. Maar ondertussen zijn er wel invloedrijke organisaties die deze informatie op waarde schatten. Zo is er het Californische Gezondheidsministerie die naar aanleiding van het NTP-onderzoek een richtlijn geeft om de stralingsbelasting door telefoons te verminderen, zie http://bit.ly/2lpr7WH. En ook is er de AAP, één van de belangrijkste Amerikaanse organisaties van kinderartsen die naar aanleiding van de resultaten van genoemd onderzoek, ouders de volgende tips geeft om de blootstelling aan straling te verminderen:
- Communiceer vooral met tekstberichten
- Gebruik bij spraak de mobieltjes in luidsprekerstand of met oortje (zonder bluetooth)
- Houd het toestel op minimaal 2,5 cm afstand van je hoofd
- Houd de telefoongesprekken uiterst kort en voer alleen essentiële gesprekken
- Voorkom het dragen van het toestel op het lichaam (zak, sok, BH etc.)
- Gebruik geen mobiel in de auto, niet voor spraak, noch voor sms
- Wees alert bij telefoongebruik tijdens wandelen of andere activiteiten
- Download een film voordat je gaat kijken en schakel dan de airplane modus in
- Let op de signaalsterkte en bel alleen wanneer je goed bereik hebt
- Voorkom bellen in liften, treinen, bussen en auto’s
- Realiseer je dat telefoons geen speelgoed voor kinderen zijn.
Deze tips ter bescherming van de kinderen zijn natuurlijk zinvol voor iedereen die zijn elektrostress wil verminderen.
Elektrogevoeligen en anderen die zich zorgen maken over de stralingsbelasting: houd moed! Er komt een moment waarop ook het ongeloof van de overheid omslaat in inzicht en uiteindelijk leidt tot middels wetgeving geregelde bescherming.
We zijn echt niet machteloos. Net zoals we goed voor ons zelf moeten zorgen waar het gaat om gezonde voeding en leefstijl, kunnen we ook zorgen voor een verantwoord omgaan met EMV-veroorzakend gebruik. En we kunnen waar mogelijk onze maatschappelijke rol vervullen. Zo heb je mogelijkheden tot inspraak bij gemeenten en provincies. Je kunt je omgeving informeren, je arts, de school, familie, vrienden. Zolang je niet van je laat horen, kun je niet worden gehoord en al helemaal niet worden begrepen. Meld je gezondheidsklachten en kijk op onze website voor verdere tips en informatie.
Ook Von Martels laat zich niet kisten en geeft aan dat hij het niet laat zitten met de matige beantwoording van de vragen door de Staatssecretaris, zie http://bit.ly/2Cnpl2e. Hij vindt dat er moet meer onderzoek volgen en dat de groep die aangeeft last van te hebben van de velden, daarbij betrokken moet worden.
Een goed 2018 toegewenst!