Datum:
Onderwerp: WiFi op school, graag uw aandacht.
Geacht schoolhoofd, beste leden van de ouderraad,
Ik realiseer me dat WiFi in scholen een controversieel onderwerp is en dat de meningen daarover verdeeld zijn, maar ik vertrouw erop dat u het volgende onbevooroordeeld zult lezen, daar ik dit als bezorgde ouder schrijf.
Ik heb vernomen dat er WiFi in gebruik is en uitgebreid wordt op [naam instelling].
Naar aanleiding daarvan heb ik mij verdiept in dit systeem en met name informatie gezocht over de mogelijke effecten van de straling op de gezondheid. Naar aanleiding van de ingewonnen informatie ben ik in de overtuiging dat ik mijn kinderen aan een potentieel gezondheidsrisico blootstel door ze naar een school te sturen met WiFi.
Eerst en vooral, natuurlijk, zijn er de mogelijke gezondheidsrisico’s in verband met langdurige blootstelling aan hoogfrequente straling. De Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) heeft straling zelfs in de categorie 2B geplaatst, zijnde mogelijk kankerverwekkend. WiFi zenders voldoen aan de internationaal opgestelde normen, met de kanttekening dat deze normen door de industrie en niet door de overheid zijn opgesteld.
Vele experts op dit gebied zijn van mening dat deze normen veel te hoog zijn, en dat niet voldoende onderzoek is gedaan naar alle potentiële effecten van straling. Er zijn GEEN lange termijn studies gedaan naar het effect van blootstelling aan constante hoogfrequente straling op kinderen, omdat er grote ethische bezwaren zijn op het uitvoeren van studies specifiek gericht op kinderen, maar toch gedogen we het blootstellen van onze kinderen aan deze nieuwe, onvoldoende bestudeerde technologie. Feit is dat het installeren van WiFi in scholen en vervolgens af te wachten wat er gebeurt met onze kinderen een experiment is, waarvoor ik geen toestemming geef om mijn kinderen voor te gebruiken.
Het voorzorgbeginsel is volgens de WHO een algemeen beleid voor risicobeheer van mogelijke, maar onbewezen, nadelige gevolgen voor de gezondheid. Er moet beroep op worden gedaan wanneer er slechts enkele aanwijzingen zijn en het de conclusie bevestigt dat iets schadelijk is. Het voorzorgbeginsel was de reden om enkele jaren geleden bisfenol A plastic terug te trekken uit de winkelschappen. Welnu, in feite, is er bewijs dat WiFi blootstelling schadelijk is. Er is bewijs dat beide kanten van het verhaal ondersteunt, maar er is een toenemende hoeveelheid wetenschappelijk bewijs dat suggereert dat er reden is voor bezorgdheid over WiFi blootstelling. Dit lijkt aan de criteria voor het voorzorgbeginsel te voldoen.
Mijn tweede grote punt van zorg draait om de kwestie van de geïnformeerde toestemming. In de gezondheidszorg krijg je letterlijk een patiënt niet uit bed zonder zijn toestemming. Een specialist zou geen CAT-scan kunnen maken zonder de geïnformeerde toestemming van de patiënt, noch zou een chirurg een operatie mogen uitvoeren (en let wel dat “geïnformeerd” betekent dat de patiënt moet worden geïnformeerd over de voordelen en de risico’s in verband met die bepaalde test / procedure / therapie). Ook denk ik dat de meeste mensen het erover eens zouden zijn dat niemand het recht heeft om niet-rokers bloot te stellen aan sigarettenrook zonder toestemming van de niet-rokers, vanwege de gezondheidsrisico’s. Waarom is dan dezelfde behoefte om toestemming niet van toepassing op WiFi-blootstelling? Ik vind het vreemd dat de school geen foto van mijn kind kan publiceren, geen sexuele voorlichting kan geven, geen excursie kan maken, of zelfs niet voor een wandeling op straat kan meenemen zonder mijn toestemming …. maar de school lijkt aan te nemen dat zij het recht heeft om zonder mijn toestemming mijn kinderen aan hoogfrequente straling bloot te stellen.
De Code van Neurenberg uit 1947, werd opgesteld om onderzoekers te voorzien van een aantal ethische richtlijnen. Men zou kunnen beweren dat het niet van toepassing is voor dit geval, want we hebben het niet over officieel “onderzoek”, maar het gebruik van WiFi in scholen, zonder voorafgaand onderzoek naar de veiligheid in dit verband, is in feite een experiment. De Code van Neurenberg verzekert, onder vele andere dingen, dat de vrijwillige instemming van het onderwerp van onderzoek essentieel is, en dat het onderwerp moet worden ingelicht over de mogelijke risico’s in verband met het onderzoek.
Maar mijn recht om wel of niet in te stemmen met het blootstellen van mijn kinderen aan WiFi wordt niet in overweging genomen. Ouders moeten altijd beslissingen maken als gaat om de veiligheid van hun kinderen en het welzijn van hun gezin. Ik denk dat ze moeten zoeken naar juiste informatie, en deze uit alle bronnen halen. Wetenschap is niet zwart-wit. Er zullen altijd verschillende kanten zijn. Ouders moeten hun eigen keuzes maken daarin.
Mijn derde belangrijke punt van zorg is rond de kwestie van de informatie. De school is niet open over hun plannen om WiFi te installeren, noch genegen om de ouders te informeren over de potentiële risico’s. Ik krijg tal van mededelingen thuis over veranderingen op school. Geen van deze zaken houden mogelijke risico’s voor de gezondheid van mijn kinderen in, maar de school neemt veel moeite om mij hiervan op de hoogte te stellen. Daarentegen, is er nog geen woord van informatie naar huis gestuurd door ofwel de school of het schoolbestuur met betrekking tot zowel de installatie van WiFi, of een van de vraagtekens of problemen rond de veiligheid ervan. Ouders zullen niet zo snel tegen deze technologie protesteren, omdat de overgrote meerderheid van hen er niets van weet.
Mijn vierde en laatste punt van zorg is dat er letterlijk geen noodzaak is om WiFi te installeren in de school. Ondanks de potentiële risico’s voor hun gezondheid, zal WiFi er niet toe bijdragen dat mijn kinderen op school dingen kunnen doen die ze niet al kunnen doen met de computers in hun huidige bekabelde staat. Gewoon omdat we WiFi kunnen installeren betekent niet dat we het moeten doen. Scholen en openbare gebouwen in verschillende Europese landen zijn nu WiFi aan het verwijderen omwille van de gezondheid. Kunnen we niet leren van hun fouten, eerder dan ze te herhalen?
Ik heb de argumenten gehoord dat hoogfrequente straling overal om ons heen is, dus het is dwaas om te denken dat WiFi in de scholen een significant verschil zou zijn voor de gezondheid van mijn kinderen. Dit argument nodigt uit om te beweren dat, omdat er luchtvervuiling overal om ons heen, ik net zo goed kan roken. Of dat een persoon met overgewicht, net zo goed de extra grote schotel kan bestellen. Alleen omdat er gevaren en bedreigingen zijn voor de gezondheid van mijn kinderen die ik niet kan beheersen, betekent niet dat ik passief degenen moet accepteren die ik wel kan controleren. Ik heb controle over hun blootstelling aan hoogfrequente straling. Dat doe ik in mijn huis, en ik vraag u om mij te helpen dit ook in hun schoolomgeving te doen, door af te zien van de invoering van WiFi totdat we meer weten over de veiligheid op de lange termijn van deze technologie.
In uw positie als directeur kunt u bewerkstelligen dat ouders vrijelijk informatie ontvangen en hun mening kunnen geven. Er zijn simpelweg te veel vraagtekens rond de veiligheid van WiFi, en ik heb sterk het gevoel dat we, omwille van onze kinderen, extreme voorzichtigheid moeten betrachten, in plaats van “vooruitgang” na te streven tegen elke prijs.
Met vriendelijke groet,
……………………………